Rowerem do 67 km od Stargardu. Podpowiedzi jednodniowych wypraw. Gdzie w weekend 11 - 12 maja?

We współpracy z Traseo wybraliśmy dla Was 5 tras rowerowych oddalonych maksymalnie o 67 km od Stargardu, które polecają inni rowerzyści. Wybierz najlepszą dla siebie.

Jazda rowerem to bardzo lubiana forma aktywności szczególnie w ciepłych miesiącach. Oczywiście nie tylko. Najwięksi pasjonaci jeżdżą rowerem przez cały rok. Nic w tym dziwnego, ponieważ rower daje nam wiele korzyści. Ruch jest dobry dla naszego zdrowia, a przy okazji możemy odwiedzić ciekawe miejsca. Można również wybrać rower jako środek lokomocji i dojeżdżać nim do pracy czy na zakupy.

Jeśli więc szukasz pomysłów na trasy w okolicy miejsca zamieszkania, bardzo dobrze trafiłeś. Poniżej przedstawiamy 5 wybranych tras, które polecane są przez innych użytkowników. Wracaj do tego artykułu regularnie, ponieważ będzie on aktualizowany i będą pojawiać się nowe trasy.

Zanim wyruszysz w trasę, sprawdź prognozę pogody. W sobotę 11 maja w Stargardzie ma być 18°C. Prawdopodobieństwo wystąpienia deszczu wynosi 20%. W niedzielę 12 maja w Stargardzie ma być 20°C. Nie będzie padać.

🚲 Trasa rowerowa: Dębno- stanowice

• Stopień trudności: 2.0
• Dystans: 61,75 km
• Czas trwania wyprawy: 3 godz. i 16 min.
• Przewyższenia: 90 m
• Suma podjazdów: 521 m
• Suma zjazdów: 527 m

Rowerzystom ze Stargardu trasę poleca Kys30

Stanowice
Wieś położona w gminie Bogdaniec powiatu gorzowskiego. Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z 1300 roku(Steneviz), kiedy to margrabia Albrecht III nadaje wieś klasztorowi cystersów w Mironicach. W tym okresie prawdopodobnie lenno posiadała rodzina von Stennewitz. W 1337 roku Stanowice wymienione w Księdze ziemskiej jako Stennewitz oraz rody posiadające majątki na terenie wsi: von Winningen, von Perwenitz, von Dorn(m)stedt. W 1350 roku część gruntu należy do kolegiaty myśliborskiej, które otrzymała po Henningu von Perwenitz. W 1362 roku ziemię we wsi posiada Piotr Mörner. Wymieniany również Kuno i Siegfried von Winningen. Około 1455 roku dobra we wsi posiadają rodziny von der Marwitz oraz von Horker. W 1490 wymieniony Hans von der Marwitz, a w 1492-1493 Henning von der Marwitz oraz: Hans(1499), Otto(1517), Asmus(1560), prawdopodobnie budowniczy dworu. W 1560 roku część wsi posiada Asmus von Schӧnebeck z Dolska, który swoją część przekazuje braciom Joachimowi i Asmusowi von Schӧnebeck. Ta część majątku znalazła się w posiadaniu rodu von der Marwitz. W 1658 roku właścicielem majątku jest pułkownik Joachim II von der Marwitz, syn Hansa i Anne von der Goltz. W 1718 roku właścicielem wsi jest Karl Friedrich von der Marwitz. W 1741 roku dobra są w posiadaniu Hansa Ehrenreicha von Glӧden, późniejszego właściciela huty szkła. W 1754 roku z powodu kłopotów finansowych sprzedaje majątek kapitanowi Georgowi Achazemu von Horker. W 1763 roku za 60000 talarów majątek zakupił Wilhelm Gottfried Bayer(1724-+1780), właściciel majątków w Baczynie, Wysokiej i Zosinku, nobilitowany w 1777 roku. Po jego śmierci majątek w rękach dzieci: Friedricha Johanna Gottlieba von Bayer(1747-+1823), Sophie Friederike Wilhelmine von Eckenbrecher(1755-+1810) i Amalie Gottfriede von Scheidt. W 1800 roku dobra zastawione na rzecz bawarskiego domu panującego. W 1804 roku dobra zakupione przez Karla Ferdinanda von Empich z Meklemburgii, nobilitowanego w 1794 roku. Po bezpotomnej śmierci Karla Ferdinanda von Empich w 1835 roku zapisem testamentowym dobra otrzymał zarządca majątku, Martin GottliebTreichel(1779-1848). Kolejnym właścicielem był Karl Wilhelm Emil Rudolph Treichel(1827-1898). Od 1889 roku również właściciel Lubna, ożeniony z Clare Ernestine Auguste von Bayer(1831-+1908). W 1898 właścicielem dóbr zostaje Georg Treichel(1861-+1931). Ostatnim właścicielem majątku był kapitan Friedrich Karl Treichel(1894-+1945) ożeniony z Helene z domu von Freyer. Został zastrzelony w pałacu przez żołnierzy radzieckich.
Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Łąkomin na spontanie

• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 37,07 km
• Czas trwania wyprawy: 2 godz. i 46 min.
• Przewyższenia: 30 m
• Suma podjazdów: 323 m
• Suma zjazdów: 328 m

Rowerzystom ze Stargardu trasę poleca Kys30

Wiosenna spontaniczna trasa do Łąkomina :)
Tematem dzisiejszej trasy są walory przyrodnicze okolicy Łąkomina.

Łąkomin (niem. do 1945 r. Lindwerder) jest to niewielka wieś położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Lubiszyn.
Miejscowość została założona w 1765 r. na terenie starej smolarni, jako kolonia Barnówka. W 1801 r. mieszkało tutaj 3 kolonistów i znajdowała się smolarnia[6]. W 1844 r. Łąkomin liczył już 27 budynków mieszkalnych, działał młyn (Sennewitz Mühle). Od 29.04.1872 r. stał się oddzielną gminą (niem. Gemeinde) i uniezależnił od Barnówka. W końcu XIX w. wybudowano tu pałac, którego właścicielem był berliński przemysłowiec. Po 1945 r. wieś popadła w ruinę, a wiele budynków zostało rozebranych prawdopodobnie na rzecz odbudowy Warszawy. Ocalał jedynie pałac (splądrowany przez wojska radzieckie) i zabudowania przypałacowe.
Polska nazwa Łąkomin została nadana w 1948 r.
Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Z górki na pazurki

• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 29,55 km
• Czas trwania wyprawy: 2 min.
• Przewyższenia: 55 m
• Suma podjazdów: 237 m
• Suma zjazdów: 265 m

Rowerzystom ze Stargardu trasę poleca Marsch

„Z górki na pazurki”.
Trasa rowerowa.

Najnowsza turystyczna trasa rowerowa
wiedzie mało uczęszczanymi drogami
leśnymi i polnymi, a uważny obserwator
dostrzeże podczas wyprawy wiele na codzień
skrywanych pięknych krajobrazów.

Trasa została nazwana "Z górki na pazurki"
wcale nie przez przypadek, bowiem droga
zaczyna się w najbardziej na północ wysuniętym
cyplu gminy Dębno, ewidencyjnie należącym
jeszcze do wsi Warnice, u podnóża płaskowyżu,
którego wierzchowina leży na wysokości 85,1 m
nad poziom morza (npm), przez co jest najwyższym
miejscem gminy Dębno. Ponieważ góra została
świeżo zalesiona i ogrodzona, początek nad Jeziorem Babino.
Po wyruszeniu z Jeziora Babino ścieżka dociera do głównej drogi leśnej,
którą w prawo, pod górkę. Wierzch tej dość płaskiej góry
jest zatem najwyższym punktem na trasie, 82,1 m nad poziom morza.
Najniższy punkt trasy w miejscu, gdzie droga polna, potem leśna dociera do szosy
krajowej [31] na odcinku z Boleszkowic do Chwarszczan.

Koniec trasy przypada na peryferiach Dargomyśla,
gdzie Myśla zbliża się najbardziej do drogi krajowej [31]
na odcinku Boleszkowice -Chwarszczany. Wkrótce
Myśla opuszcza gminę Dębno, wpływa na teren gminy
Boleszkowice, na wysokości 27,6 metrów npm.
Tym samym pokonana zostaje różnica wysokości 57,5 metra,
oraz odległość 24,2 km. Warto zauważyć,
że pozostanie zaledwie 1,8 km do słynnej
kaplicy templariuszy w Chwarszczanach.

Trasa wiedzie generalnie z północy na południe,
najpierw lasami między Warnice a Krężelin,
potem przez wieś Dyszno. Stąd przez las do Klepina,
z którego na Wysokie Pola, stąd ulicą Górną
i opłotkami Dębna do Oborzan,
wreszcie wśród pól Dargomyśla do szosy krajowej [31].
Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Cisy Boleszkowickie

• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 36,87 km
• Czas trwania wyprawy: 3 godz. i 19 min.
• Przewyższenia: 43 m
• Suma podjazdów: 390 m
• Suma zjazdów: 390 m

Kys30 poleca trasę mieszkańcom Stargardu

Rezerwat Cisy Boleszkowickie leży w powiecie myśliborskim, w gminie Boleszkowice, na południowy zachód od miejscowości Boleszkowice, północny wschód od Namyślina oraz południowy zachód od osady Roztok.

Na wschód od rezerwatu przebiega droga krajowa nr 31, natomiast na południowy zachód od niego biegnie linia kolejowa.

Rezerwat jest ogrodzony i dobrze oznakowany.

Cisy Boleszkowice to niewielki rezerwat florystyczny o powierzchni ponad 9ha, założony w 1995 roku głównie w celu ochrony populacji cisów, które w przeszłości zostały w regionie tym mocno przetrzebione. W tej chwili chronionych jest ponad 500 okazów w różnych fazach rozwojowych. Wiek najstarszych z nich szacowany jest na ok. 150 lat.
Poza cisami w rezerwacie dominuje drzewostan mieszany. Występują tutaj m.in. dęby szypułkowe, lipy, jawory oraz sosny i świerki. Bliżej runa leśnego miłośnicy przyrody mogą spotkać urokliwe, aczkolwiek ściśle chronione konwalie majowe i paprotki zwyczajne, gdzieniegdzie malowniczo wije się bluszcz pospolity.

Według legendy pierwsze cisy posadzone zostały tutaj przez hrabiego von Finckesteina, który po każdym udanym polowaniu na grubą zwierzynę sadził w tym miejscu cisa, a w związku z tym, że okoliczne lasy były bardzo bogate w zwierzynę wkrótce cisowy zagajnik zamienił się w rozległy obszar leśny.

Przez rezerwat przebiega trasa tematyczna "Parki, Drzewa, Lasy" prowadząca również przez m.in. zespół przyrodniczo-krajobrazowy "Porzecze” oraz Park Krajobrazowy „ Ujście Warty”.
Trasa ta opatrzona jest licznymi tablicami tematyczno-informacyjnymi. W okolicach rezerwatu "Cisy Boleszkowickie" trasa ta łączy się z oznakowanym szlakiem Nordic Walking.
Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Witnica cegielnia

• Stopień trudności: 2.0
• Dystans: 42,86 km
• Czas trwania wyprawy: 3 godz. i 46 min.
• Przewyższenia: 59 m
• Suma podjazdów: 418 m
• Suma zjazdów: 424 m

Trasę rowerową mieszkańcom Stargardu poleca Kys30

Jeżdżąc już od kilku lat po najbliższej okolicy, ciężko coś znaleźć coś nowego a zarazem ciekawego. Czasami spontaniczy wypad i skręt z dobrze znanego szlaku może zaowocować ciekawymi wrażeniami :)

Cegielnia
Pierwsza wzmianka o istnieniu nad Witną wytwórni cegieł i dachówek pochodzi z roku 1589, kolejna z roku 1706, kiedy to dzierżawca tutejszego folwarku królewskiego, Wilhelm Feuerherm, wypalił 15 tys. cegieł i tyleż dachówek. Po roku 1871 w Vietz czynnych było 6 cegielni: Dietzla, Feuerherma, Hartmanna, Lietza, Neumanna i Wässera. W jednej z nich natrafiono także na pokłady węgla brunatnego i uruchomiono jego wydobycie. Pierwszy wydajny okrągły piec Hoffmanna, umożliwiający wypalanie bez wygaszania ognia, powstał w roku 1873. Po wykupieniu zakładów od Feuerherma i Wässera i budowie własnych L. Hartmann miał 5 pieców, w tym jeden owalny o podwójnej wielkości z kominem o wysokości 45 m. Wypalano w nich do 14 milionów sztuk cegieł rocznie (w tym klinkierowe). Dla ułatwienia transportu zbudowano bocznicę kolejową łączącą cegielnie z dworcem. Firma zatrudniała do 250 pracowników. W dwudziestoleciu międzywojennym istniały tylko 3 cegielnie Hartmannów: „A”, „B” i „C”. Cegielnię G. Lietza nabył w roku 1902 H. Strunk, który ją zmodernizował, instalując maszynę parową i okrągły piec. W latach 30. jego syn, Alfred Strunk, w cegielni urządził suszarnię i magazyny paszy dla hodowli królików rasy angorskiej. W latach wojny, od roku 1942, cegielnie Hartmanna zamieniono na wojskowe magazyny amunicji, wozów radiolokacyjnych, mundurów, instrumentów muzycznych, nart, noży spadochroniarskich i metalowych pojemników zaopatrzenia na zrzuty z samolotów. Dwie z cegielni spłonęły w roku 1945. Jedną uruchomiono kilka lat po wojnie i jako firma państwowa, a potem prywatna, była czynna do roku 1999. Po jej likwidacji, spowodowanej brakiem rentowności i wyczerpywaniem się złóż gliny, owalny piec rozebrano. Zachował się okazały budynek siedziby firmy z mieszkaniami dla pracowników. Dziś teren cegielni „A” zajmuje firma skupu złomu i handlu materiałami budowlanymi. Cegielnie „B” i ,,C” rozebrano. Teren ostatniej, usytuowanej przy ulicy Sportowej, był przez kilka dziesięcioleci miejskim wysypiskiem śmieci. W cegielni Strunka bez powodzenia podjęto po roku 1945 próbę produkcji brykietów z węgla brunatnego, potem została ona rozebrana i ustawiono tu metalowe silosy Państwowych Zakładów Zbożowych. Po ich likwidacji od początku lat 90. do roku 1999 w sprywatyzowanym obiekcie miała swą siedzibę szwedzka firma Danuty Larsson handlująca maszynami rolniczymi i materiałami budowlanymi. Obecnie jest tu firma recyklingowa EKO-APE.
Nawiguj

Traseo.pl to portal oraz darmowa aplikacja mobilna na urządzenia z systemami android lub iOS. Znajdziesz tu ponad 200 000 tras! Możesz nagrywać własne ślady podczas wycieczek lub podążać trasami pozostałych użytkowników. Szukaj inspiracji wycieczkowych.

Rób zdjęcia, dodawaj opisy, a później wyślij zapisaną trasę na Traseo.pl. Będziesz mieć możliwość dodatkowej edycji danej trasy. Możesz również podzielić się nią z innymi użytkownikami Traseo lub zachować jako prywatną tylko dla siebie. Sprawdź wszystkie możliwości Traseo, zainstaluj aplikację i ruszaj na szlak!

Kochasz rower ale zakupy robisz rozważnie? Sprawdź kody rabatowe EMPIK oraz promocje i zniżki w innych sklepach online!

Miłośnicy jazdy na rowerze wiedzą, jak istotne jest utrzymywanie jednośladu w dobrym stanie technicznym. Jest to bardzo ważne dla komfortu oraz bezpieczeństwa podczas jazdy. Przegląd roweru powinno wykonywać się przynajmniej raz w roku. A najlepiej dwukrotnie - przed oraz po sezonie. Oczywiście, jeśli w trakcie sezonu zdarzą się jakieś uszkodzenia, najlepiej je od razu naprawić.

Serwisować sprzęt można samodzielnie lub oddając go w ręce specjalistów. Odpowiednio dbając o swój sprzęt zapewnisz sobie, że dłużej Ci posłuży. Jest to szczególnie istotne, jeśli często na nim jeździsz. Wbrew pozorom przegląd roweru nie jest taką prostą sprawą. Jeśli chcesz samodzielnie serwisować swój rower, koniecznie poszukaj poradników, w jaki sposób to robić.

Akcesoria rowerowe możemy podzielić na te niezbędne oraz dodatkowe. Wymagane jest:

• oświetlenie, które nie zawsze jest na wyposażeniu, gdy kupujemy rower
• a także dzwonek. Tak jak w przypadku lamp, najczęściej trzeba go dokupić.

Lampka z przodu powinna być biała, a z tyłu czerwona. Przy wybieraniu dzwonka zwróć uwagę na dźwięk, jaki wydaje.

Z dodatkowego wyposażenia warto wybrać:

• błotniki - szczególnie istotne są, gdy nie zraża Cię brzydka pogoda do jazdy
• odblaski na koła, bagażnik oraz siodełko - dla zwiększenia widoczności
• stopka lub inaczej nóżka - by móc zaparkować rower
• zapięcie do roweru - by móc go bezpiecznie spuścić z oczu
• saszetka na rower - często z przeźroczystym przodem i specjalną kieszonką na telefon, by móc widzieć ekran podczas jazdy
• uchwyt na bidon oraz bidon
• koszyk na rower - jeśli chcesz nim jeździć na zakupy
• fotelik dla dziecka - dla rodziców
• pompka
• stojak rowerowy - jeśli będziesz samodzielnie serwisować rower
• akcesoria i narzędzia do serwisowania roweru

Omówiliśmy przydatne akcesoria rowerowe, to teraz czas na strój na rower. Oczywiście wygodne, sportowe buty oraz strój to podstawa. Ciekawą alternatywą są specjalnie spodenki, majtki lub legginsy na rower, które zapobiegają obtarciom i bólom. Przydatne będą również rękawiczki na rower, czapka z daszkiem lub zwykła oraz okulary - niekoniecznie przeciwsłoneczne. Okulary rowerowe są specjalnie dopasowane do twarzy, by nie odstawały. Znajdziesz takie przeciwsłoneczne oraz z przeźroczystymi szkiełkami, które chronią oczy przed owadami i wysuszaniem oczu.